Το Παρίσι που αγαπώ έχει πολλές κρυμμένες γωνιές για τους λάτρεις της εξερεύνησης μιας πόλης. Μικρά café σε ακόμη μικρότερα passages ή σε κάποιο αίθριο πίσω από μια παριζιάνικη ξύλινη πόρτα που δεν προϊδεάζει για το «περιέχομένο» της.  Τη μια στιγμή βρίσκομαι μέσα σε ένα μυστικό κήπο που με μεταφέρει στην εξοχή στο…κέντρο της πόλης, την άλλη περπατάω κάτω από τα Παριζιάνικα Arcades και μεταφέρομαι σε άλλες εποχές. Το Παρίσι που αγαπώ έχει μια ελπίδα αγάπης γραμμένη σε αρκετούς τοίχους και κάπου κάπου ξεπροβάλλει κάποιο έντονο χρώμα που δένει άψογα με την αρχιτεκτονική, όπως ένα κόκκινο παρκαρισμένο mini cooper ή ένα ζευγάρι γλάστρες με κόκκινα άνθη. Το Παρίσι που αγαπώ καθρεφτίζεται στα νερά των canal και ναι… με κάνει να πιστεύω πως θα μπορούσε ακόμη και να ερωτευτεί τον ίδιο του τον εαυτό, σαν άλλος Νάρκισσος. Αλλά κυρίως αγαπώ το Παρίσι  εκείνες τις μέρες που περπατάω στους δρόμους της και μπορώ να ανακαλύψω μια επιγραφή που λέει «Το να είσαι μοναδικός…όλος ο κόσμος μπορεί να το κάνει» και σκέφτομαι πως κάτι τέτοιο δεν θέλει προσπάθεια τελικά γιατί ο καθένας μας είναι διαφορετικός. Πολλές ξεχωριστές προσωπικότητες που σουλατσάρουν στα ξεχωριστά δρομάκια του Παρισιού ψάχνοντας για κάτι…ξεχωριστό! Και εδώ που τα λέμε στο Παρίσι δεν είναι και τόσο δύσκολο να το ανακαλύψεις!

Αν σας αρέσουν οι βόλτες στους Παριζιάνικους δρόμους, ρίξτε μια ματιά και στο Παρίσι που αγαπώ Vol I, αλλά μην ξεχνάτε και την άλλη πλευρά του νομίσματος. Όλα τα όμορφα έχουν και την άσχημή τους πλευρά. Και εγώ βρήκα 15 πράγματα που μισώ στο αγαπημένο Παρίσι. 

All photos by My Parisienne Walkways

The content on this blog is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.

Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση, αντιγραφή ή τροποποίηση του περιεχομένου χωρίς τη συγκατάθεσή μου.