Σε γενικές γραμμές οι Γάλλοι δεν μιλάνε αγγλικά. Όλοι εσείς που νομίζετε πως δεν σας απαντούν γιατί πολύ απλά είναι σνομπ και έχουν πολύ ψηλά τη γαλλική μύτη τους, πλανάστε πλάνην οικτρά. Οι άνθρωποι ΔΕΝ μπορούν να σας απαντήσουν! Ένας άλλος λόγος επίσης είναι πως έχουν ανασφάλεια να μιλήσουν επειδή γνωρίζουν πως τα αγγλικά τους είναι για γέλια (ή για κλάματα, όπως το δει κανείς). Βέβαια δεν τους χάλασε το υποτιθέμενο σνομπ attitude, το αντίθετο μάλιστα. Ωστόσο οι Παριζιάνοι, το παλεύουν και αντικειμενικά είναι αυτοί που μιλούν τα καλύτερα αγγλικά από ολάκερη τη Γαλλική επικράτεια.

Η νέα μόδα μάλιστα, έχει εντάξει στο λεξιλόγιο του busy Παριζιάνου, αγγλικές λέξεις τις οποίες έχει υιοθετήσει γιατί δεν γίνεται ένας βέρος πρωτευουσιάνος της πόλης του φωτός να είναι ντεμοντέ! Έτσι στα παριζιάνικα πηγαδάκια με φίλους και συναδέλφους θα ακούσετε τον Παριζιάνο να λέει τι έκανε το week-end, ότι η μέρα του ήταν πολύ fun, πότε θα πάει για shopping (με τον τόνο στο -i-) ή ότι το timing είναι super cool για vacation. Αν δε, εργάζεται και σε καμιά πολυεθνική ή στον Παριζιάνικο fashion πλανήτη,  το λεξικό britannique ανεβαίνει level. Τότε αρχίσει να μιλά για meetings, deals, feedback, guest lists και άλλα corporate. Τα αγγλικά για τους Γάλλους είναι πιο cool (Οι Αμερικάνοι όχι, αυτοί είναι ασυζητητί stupid!), αλλά δεν τα μιλούν όπως πιθανότατα νομίζετε.

Putain! Για όλα φταίει αυτή η γαλλική προφορά με τα -γου- και -ου- (όχι έτσι, βαθύ σαν να θέλετε να κάνετε duckface)! Για να γίνω πιο σαφής, ο Γάλλος ο αγγλομαθής θα μιλήσει κάπως έστι: Χάου αγ γιου? (How are you?)/ Αι ουοντ ε αμπουγ-γκεγ (I want a hamburger)/ Ζις ις νασινγκ (This is nothing).  Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, εγώ τους βρίσκω πολύ χαριτωμένους όταν μιλούν αγγλικά, φτάνει να μην είμαι καθηγήτριά τους. Οφείλω πάντως να ομολογήσω πως τα τελευταία χρόνια το προσπαθούν, τώρα κατά πόσο το καταφέρνουν είναι από άλλο ανέκδοτο!

The content on this blog is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.