H Rue des Rosiers, ελληνιστί ο δρόμος με τις τριανταφυλλιές, είναι ο αγαπημένος μου δρόμος στο Παρίσι! Ένας μικρός, ατμοσφαιρικά γραφικός, λιθόστρωτος δρόμος με μεγάλη ιστορία, στην καρδιά της Γαλλικής πρωτεύουσας, ακριβώς εκεί που απλώνεται η Εβραϊκή συνοικία. Το όνομα του δρόμου, οφείλεται στις τριανταφυλλιές που υπήρχαν μέσα από τα τείχη της παλιάς πόλης αλλά η σημερινή του μορφή έχει διαμορφωθεί από τον 19^ο αιώνα.

Κάθε φορά που επιστρέφω στο Παρίσι από την Ελλάδα, από τα πρώτα πράγματα που αναζητώ είναι η βόλτα μου στη Rue des Rosiers, μερικές φορές μια καθημερινή που είναι πιο ήσυχα και άλλες πάλι την Κυριακή που τα μαγαζιά παραμένουν ανοιχτά (Εβραίοι οι πρωταγωνιστές του γαρ!) και ο δρόμος είναι πιο ζωντανός από ποτέ! Σε αυτό το δρόμο συγκεντρώνονται ουρές οι τουρίστες (και όχι μόνο!) για να απολαύσουν ένα φαλάφελ στο χέρι, από το L’As du Fallafel ή από το εστιατόριο Marianne, ένα από τα πιο διάσημα εστιατόρια του Marais.

Εγώ πάλι πάω για να ψωνίσω από τις αγαπημένες μου boutique, Eleven Paris, Believe E, Eden και Sabon. Και έπειτα σχεδόν καταβροχθίζω τη θεϊκή lemon pie με μαρέγκα στο εναλλακτικό Le Loir dans la Théière, στο αριθμό 3 του δρόμου. Πάντως δεν γίνεται να περάσετε και να μην παρατηρήσετε τον παραδοσιακό διάσημο φούρνο, στη γωνία Rue des Rosiers και Rue des Écouffes.

H βόλτα στη Rue des Rosiers που πεζοδρομήθηκε το 2006, είναι μια ατμοσφαιρική βόλτα με εικόνες από αυτές που θα θυμάστε πάντα όταν νοερά ταξιδεύετε στο Παρίσι! Αλλά ένας τέτοιος δρόμος δεν ξεχνιέται και εξαιτίας της ιστορίας του. Σύμφωνα με αυτήν, οι Εβραίοι εγκαταστάθηκαν εδώ τον 13^ο αιώνα. Το 1394 όμως ο βασιλιάς Κάρολος VI υπέγραψε ένα διάταγμα που απαγόρευε στους Εβραίους να ζουν στο Γαλλικό Βασίλειο. Τότε αναγκάστηκαν να πουλήσουν όλα τα υπάρχοντά τους και με συνοδεία βρέθηκαν έξω από τα σύνορα. Η εβραϊκή κοινότητα ξαναεμφανίστηκε στη Γαλλία μεταξύ 1881 και 1914, αφού διέφυγε τους διωγμούς που υπέστη στη Γερμανία, τη Ρουμανία, την Αυστρο-Ουγγρική Αυτοκρατορία και τη Ρωσία. Περίπου 20.000 Ασκενάζι Εβραίοι αναζήτησαν άσυλο στο Παρίσι και εγκαταστάθηκαν στην παλιά εβραϊκή συνοικία, την οποία αποκάλεσαν Pletzl (Τόπος). Αργότερα, υπέστησαν περαιτέρω διώξεις κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως όλοι γνωρίζουμε.

Πιο κοντά στο χρόνο, η Rue des Rosiers ήταν το θέατρο μιας άλλης τραγικής αντισημιτικής επίθεσης που πραγματοποιήθηκε στις 9 Αυγούστου, 1982 στις εστιατόριο Goldenberg στο Νο 7. Οι πυροβολισμοί είναι γνωστοί ως ομοβροντία της Rue des Rosiers που οδήγησε σε 6 νεκρούς και 22 τραυματίες. Το Επαναστατικό Συμβούλιο της Φατάχ του Αμπού Νιντάλ είχε αρχικά θεωρηθεί υπεύθυνο, αλλά φαίνεται ότι οι επιτιθέμενοι ήταν Καυκάσιοι. Η υπόθεση έχει παραμείνει άλυτη, και το κτίριο διατηρεί για χρόνια τα ίχνη και τις τρύπες από τις σφαίρες στους τοίχους. Το εστιατόριο πωλήθηκε το 2006 και έκτοτε έχει μετατραπεί σε ένα κατάστημα ρούχων, όπως και τα περισσότερα εβραϊκά καταστήματα κατά μήκος του δρόμου. Μια διαδικασία που έχει ξεκινήσει από τη δεκαετία του ’80, χωρίς όμως να χαθεί η εβραϊκή σφραγίδα!

Μια βόλτα στη Rue des Rosiers είναι μια βόλτα στο χρόνο, μια βόλτα στην ιστορία, μια βόλτα στο Παρίσι στη μορφή που κατά μία έννοια φανταζόμασταν πριν έρθουμε για πρώτη φορά…

Το συγκεκριμένο κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στο travelplanet24

All photos by My Parisienne Walkways

The content on this blog is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.