Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα να είχα βρει καλύτερο τίτλο γι’αυτό το blog. Και κάθε φορά σιγουρεύομαι και περισσότερο πως είναι ο ιδανικός τίτλος για να εικονοποιήσει εμένα με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι και ένα ζευγάρι ακουστικά στ’ αυτιά να περπατάω στους παριζιάνικους δρόμους και να παρατηρώ γύρω μου, από το πιο εντυπωσιακό κτήριο Οσμανικής αρχιτεκτονικής μέχρι το πιο μικρό λουλούδι στο Parc des Buttes-Chaumont. Ατέλειωτες ώρες που έχω περάσει περπατώντας χωρίς συγκεκριμένο προορισμό, σε αυτή την πόλη που κάθε δρόμος της κρύβει κι ένα μυστικό, όπως ένα χαριτωμένο café στη μέση του πουθενά ή μια επιβλητική πόρτα. Αλλά είναι κι εκείνα τα μέρη από τα οποία έχω περάσει ξανά και ξανά και μου θυμίζουν στιγμές, πρόσωπα και μελωδίες. Περνάω και αυτόματα στο μυαλό μου καταφτάνουν εικόνες σαν μικρές σκηνές από ταινίες, άνθρωποι που πέρασαν από τη ζωή μου και βρέθηκα μαζί τους σε εκείνο ακριβώς το σημείο, λόγια που παρασύρθηκαν από τον παριζιάνικο αέρα, μουσικές από πλανόδιους που βρίσκονταν εκεί· δεκάδες στιγμές άρρηκτα συνδεδεμένες με το Παριζιάνικο τοπίο. Και αυτές οι αναμνήσεις, όσα χρόνια κι αν περάσουν θα είναι καλά φυλαγμένες μέσα σε ένα μουσικό κουτί με τη φράση «My Parisienne Walkways» γραμμένη πάνω του, που όταν το ανοίγεις θα ξεπηδούν με ένα μελωδικό ήχο σαν το θρόισμα των φύλλων και θα στοιχηματίζεις πως ακούς: «Oh, I could write you paragraphs, about my old Parisienne days».
All photos by My Parisienne Walkways
The content on this blog is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.
Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση, αντιγραφή ή τροποποίηση του περιεχομένου χωρίς τη συγκατάθεσή μου.
My Parisienne Walkways 