Αν έχετε πάει στη Μονμάρτη, είναι σχεδόν βέβαιο πως στη βόλτα σας στα πλακόστρωτα δρομάκια rue des Saules &  Abreuvoir, λίγο πιο πίσω από τη Sacré-Coeur, κέρδισε τη ματιά σας ένα ροζ σπίτι που μοιάζει να ξεπρόβαλε από τη Γαλλική Επαρχία. Αν δεν έχετε πάει, σίγουρα κάπου θα το έχει πάρει το μάτι σας στις τόσες και τόσες Παριζιάνικες φωτογραφίες, αφού το La Maison Rose είναι ίσως το πιο πολυφωτογραφημένο σπίτι του Παρισιού και ήταν διάσημο πολύ πριν τα social media. Ο καλλιτέχνης Maurice Utrillo (από τους λίγους ζωγράφους της Μονμάρτης που γεννήθηκαν πράγματι εκεί) απαθανάτισε την πρόσοψη του La Maison Rose στους πίνακές του χαρίζοντας του τον τίτλο «The Little Pink House» στη δεκαετία του ’30 και το συμπεριέλαβε και σε μετέπειτα διάσημα έργα του. 

Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα πολύ παλιό café-εστιατόριο, θαμώνας του οποίου ήταν ο Picasso! Κάποτε η Μονμάρτη δεν ήταν παρά ένα χωριό, πάνω σ’ ένα λόφο, με μικρά σπιτάκια, αμπελώνες και ξύλινους ανεμόμυλους. Σήμερα σώζεται μόνο ένας αμπελώνας (Clos Monmartre) αλλά μαζί του ευτυχώς και η αύρα ενός γραφικού χωριού, μέρος του οποίου είναι και το La Maison Rose.

Δεν είναι γνωστό ακριβώς το πότε χτίστηκε το La Maison Rose, πιθανότατα πριν από το 1850. Γνωρίζουμε όμως, πως το 1906 αγοράστηκε από ένα ζευγάρι, την Germaine Gargallo (πλήρες όνομα Laure «Germaine» Gargallo Fiorentin Pichot), σύζυγο του ζωγράφου Ramon Pichot και φίλη του Picasso. H Gargallo μπήκε στη ζωή του Picasso το 1900, όταν και οι δύο τους, μαζί με τον επίσης φίλο του Picasso, Carlos Casagemas, ως νέοι καλλιτέχνες έφτασαν στο Παρίσι από τη Βαρκελώνη. Ωστόσο αυτή η φιλία των τριών θα έχει μια τραγική εξέλιξη.

Ο Casagemas ερωτεύτηκε παράφορα την Gargallo και της ζητούσε επίμονα να αρραβωνιαστούν, χωρίς όμως ανταπόκριση.  Στις 17 Φεβρουαρίου 1901, ο Casagemas βγήκε για δείπνο με φίλους στο L’Hippodrome, ήπιε πολύ και στις 9:00 μ.μ. περίπου σηκώθηκε, έδωσε μια σύντομη ομιλία και έπειτα έβγαλε ένα περίστροφο. Πυροβόλησε την Gargallo με μια σφαίρα κι έπειτα πυροβολήθηκε στο κεφάλι. Η Gargallo, ωστόσο, δεν τραυματίστηκε. Όταν ο Picasso, που απουσίαζε εκείνο το βράδυ, επιστρέφει από τη Μαδρίτη, επηρεάζεται βαθιά από την τραγωδία και τα επόμενα χρόνια δημιουργεί πολλά έργα ως φόρο τιμής στον αποθανόντα φίλο του, συμπεριλαμβανομένου του πίνακα «O θάνατος του Casagemas» (1901).

Για πολλά χρόνια, το La Maison Rose αποτελούσε τόπο συνάντησης για πολλούς καλλιτέχνες, όπως τον Albert Camus, την Suzanne Valadon and τον Maurice Utrillo και άλλους γραφικούς χαρακτήρες της Μονμάρτρης, και ακόμη κι αν η πινακίδα έγραφε «La Maison Rose», όλοι συνήθιζαν να το αποκαλούν το «σπίτι της θείας Laure». Με το θάνατο του συζύγου της το 1925, η Gargallo βρέθηκε να τρέχει μόνη της την επιχείρηση. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, μάλιστα, το σπίτι απειλήθηκε από μια κατασκευαστική εταιρεία, αλλά χωρίς να γνωρίζουμε αν η Laure είχε συμφωνήσει να πουλήσει το σπίτι της ή όχι, τελικά σώθηκε. 

Τα χρόνια περνούν, και η Laure Germaine Pichot, αρρωσταίνει από σύφιλη, με αποτέλεσμα να έχει γίνει η σκιά του εαυτού της. Ο Picasso θα παραμείνει πιστός φίλος μέχρι το τέλος, πηγαίνοντας τακτικά να τη δει. Τελικά η Gargallo πεθαίνει στις αρχές Δεκεμβρίου του 1948. Στον τέλος του ίδιου μήνα το σπίτι αγοράστηκε από την Béatrice Miolano για να περάσει σήμερα στα χέρια της εγγονής της Laurence Miolano με στόχο να αναβιώσει την παλιά του αίγλη ως εστιατόριο και τόπος συνάντησης καλλιτεχνών.

Όσο για την κουζίνα του, δυστυχώς, δεν την έχω γευτεί ακόμη για να εκφέρω άποψη, αλλά όταν γίνει κι αυτό, θα επανέλθω με γαστριμαργικές λεπτομέρειες.

À bientôt

All photos © My Parisienne Walkways

The content on this blog is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.

Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση, αντιγραφή ή τροποποίηση του περιεχομένου χωρίς τη συγκατάθεσή μου.