Ο καφές γκουρμεδιά, που θα λέγαμε και στην πατρίδα, ήταν ένας πολύ καλός λόγος για να γίνω fan του espresso. Εγώ απλά μια μέρα φώναξα τον serveur και του ζήτησα έναν καφέ. Αυτός μου έφερε έναν espresso με τη συνοδεία μιας επιλογής μικρών γλυκών στο ίδιο πιάτο! Λυπήθηκα τον κόπο του πάνω απ’όλα που κουβάλησε ολόοοοοκληρο πιάτο αντί για ένα μικρό φλυτζάνι καφέ. Και τα δοκίμασα όλα. Και αν σας πάει η καρδιά να με κατηγορήσετε, το κρίμα στο λαιμό σας!
Φήμες λένε πως ο πρώτος café gourmand εμφανίστηκε στα Γαλλικά εστιατόρια περίπου το 2005. Η παράδοση στη Γαλλία του 20ου αιώνα (αγαπημένο savoir vivre) για τα γεύματα επιτάσσει πρώτο πιάτο, κυρίως, στη συνέχεια πιάτο τυριών, έπειτα γλυκό, μετά έναν καφέ και στο τέλος ένα digestif για καλή πέψη (Καλά τελικά πολύ τους πάω τους Γάλλους!). Οι γρήγοροι βέβαια ρυθμοί ζωής, ιδιαίτερα των Παριζιάνων, άλλαξαν λίγο την παράδοση με το πιάτο τυριών να παραλείπεται, όπως και το digestif και τα δύο προτελευταία πιάτα να γίνονται ένα! Καφές και γλυκό, δύο σε ένα, ονόματι café gourmand. Πάνω απ’όλα γλυτώνουμε να φωνάζουμε τους συμπαθέστατους σερβιτόρους δύο φορές για να παραγγείλουμε. Μεγάλη υπόθεση.
Το καλύτερο βέβαια δεν είναι εκεί. Αν περιμένετε να σας πως τι περιέχει το θεσπέσιο αυτό πιάτο, λυπάμαι αλλά θα σας απογοητεύσω, διότι η συνοδεία του café gourmand παραμένει ένα μυστήριο! Δεν υπάρχει ποτέ στο menu η περιγραφή του και εξαρτάται από το μαγαζί. Σας εγγυώμαι πάντως πως θα είναι τρία με τέσσερα διαφορετικά γλυκάκια. Μπορεί να είναι crème brûlée, κέικ σοκολάτας, παγωτό, σοκολατάκια, φράουλες με σιρόπι, μους σοκολάτας με σαντιγύ… Okkkk ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΑΛΛΟ (είναι επικίνδυνο για την ψυχική μου υγεία). Πάντως τους παραδέχομαι. Από τη μία, μας δημιουργούν αυτό το αίσθημα μυστηρίου και έκπληξης, σαν να ανοίγουμε κάποιο δώρο ή το kinder έκπληξη (πάντα είχα την αγωνία να σπάσω το αυγό και να δω τι έχει μέσα, αν και ποτέ δεν μου άρεσε το περιεχόμενο) και από την άλλη το γεγονός πως οι ποσότητες είναι μικροσκοπικές δεν μας γεμίζει τύψεις πως πάλι περιδρομιάσαμε δίχως αύριο και πρέπει να κάνουμε πέρα δώθε τον Σηκουάνα με βήμα ταχύ για να χάσουμε τις θερμίδες. Ζήτω το Παριζιάνικο σύνδρομο της συλφίδας! Ζήτω ο café gourmand!
The content on this blog is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.
Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση, αντιγραφή ή τροποποίηση του περιεχομένου χωρίς τη συγκατάθεσή μου.
My Parisienne Walkways 
ζήτω, ζήτω στο cafe gourmand!!
Κόλαση, Κ-Ο-Λ-Α-Σ-Η!!!
Μακάρι να γινόταν κ’εδώ αυτό!
Η χαρά της γλυκατζούς (δηλαδή η δική μου)!
Αν γινόταν αυτό στην Ελλάδα, εγώ θα είχα κάνει ετήσια συνδρομή στα στέκια μου! Τι παραγγελίες τώρα; Με το που σκάω στην καφετέρια να μου φέρνουν την καφεγκουρμεδιά μου!
Magnifique!! Δεν το είχα ξανακούσει! Σ’ ευχαριστούμε που διευρύνεις τους πολιτιστικούς μας ορίζοντες με χαριτωμένες πινελιές! Αυτά είναι τα άξαφνα χαρισμένα χαμόγελα! Εμείς εδώ έχουμε τις λιχουδιές με το τσάι! Ευτυχώς γιατί καφέ δεν πίνω 🙂
Μα ούτε εγώ πίνω αλλά για τον καφέ gourmand κάνω εξαίρεση! χεχε
Merciii ma chère Summer, για τα -πάντα- όμορφά σου σχόλια! 🙂
αχ ακόμα ένας λόγος να επισκεφτούμε το Παρίσι!! 🙂
Πόσοι ακόμη, ΠΟΣΟΙ??? 🙂
Δωσε διευθύνσεις!! Πού?? θα έρθει ο αδερφός μου τα Χριστούγεννα!