Το Παρίσι που αγαπώ σχηματίζει το πιο γοητευτικό κινηματογραφικό καρέ. Μια ταινία εποχής με soundrack το «La Bohème» του Charles Aznavour.  Το Παρίσι που αγαπώ το λούζει φως, έτσι που τα νερά του Σηκουάνα φαίνονται μπλέ και όχι γκρι. Στο Παρίσι που αγαπώ με ξυπνάει η μυρωδιά ζεστού κρουασάν. Αλλά και οι φωτεινές ηλιαχτίδες που τρυπώνουν από το παράθυρο μου και καταφτάνουν ως έκπληξη της μέρας που σπάει τη μονοτονία των γκρίζων -πολλές φορές- εβδομάδων. Μια βόλτα στο Παρίσι που αγαπώ με κάνει να ξεχνώ ο,τιδήποτε αρνητικό ή άσχημο. Ένας περίπατος δίπλα στον Σηκουάνα, μια ζεστή chocolat στην αγαπημένη μου terrasse στο 6ο διαμέρισμα, η θέα του Tour Eiffel, οι βιτρίνες με τόοοοσααα λαχταριστά Γαλλικά τυριά, τα λατρεμένα passages, αυτές οι στοές με τα μικρά μαγαζάκια, τα μεγάλα πράσινα πάρκα, τα παριζιάνικα ανθοπωλεία και άλλες τόσες ακόμη γωνιές αυτής της πόλης που με κάνουν να αισθάνομαι τουλάχιστον ξεχωριστή που μπορώ να τις αντικρίζω ξανά και ξανά και κάθε φορά να νιώθω σαν να είναι η πρώτη φορά…

Photos by My Parisienne Walkways

The content on this blog is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.

Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση, αντιγραφή ή τροποποίηση του περιεχομένου χωρίς τη συγκατάθεσή μου.