Οι (πολύ συχνές) βροχερές ή κρύες μέρες στο Παρίσι με βρίσκουν συνήθως στο σπίτι με ένα τσάι αγκαλιά (και μερικά γλυκά φυσικά, δεν κάνουμε μισές δουλειές!), για να ζεστάνω τον εσωτερικό μου κόσμο που κοντεύει να κρυσταλλώσει σαν την καρδιά των White Walkers! Νόμιζα πως είχα γίνει μια… Αγγλίδα στο Παρίσι, μέχρι που διάβασα για την ιστορία του τσαγιού και όλα άλλαξαν.

Σαφώς, το τσάι ξεκίνησε από την Κίνα, εδώ και 5.000 χρόνια, αλλά έφτασε στην Ευρώπη το 1610, από τους Πορτογάλους, που το μετέφεραν για λογαριασμό των Ολλανδών, οι οποίοι στη συνέχεια άρχισαν να το παράγουν οι ίδιοι σε αρκετά υψηλή τιμή, καθιστώντας το προσβάσιμο σε λίγους και καλούς. Αρχικά, χρησιμοποιήθηκε (και) ως φάρμακο. Το 1675, που η τιμή του έπεσε σε λογικά πλαίσια, πέρασε στη Γαλλία και έγινε δημοφιλές στις αριστοκρατικές κυρίες. Έγινε το trend της εποχής! Λέγεται, μάλιστα, πως ο βασιλιάς Λουδοβίκος XIV κατανάλωνε υπερβολικές ποσότητες τσαγιού. Γρήγορα το τσάι συνδέθηκε με την αριστοκρατία, τον πλούτο και την ψυχαγωγία. Δυστυχώς, αυτή η σύνδεση σήμανε και το τέλος της δημοτικότητάς του στη Γαλλία, αφού η Γαλλική Επανάσταση εξαφάνισε μια σειρά από πρακτικές που συνδέονταν με τον πλούτο, συμπεριλαμβανομένης και της κατανάλωσης τσαγιού. Παρ ‘όλα αυτά, πολλά salon de thé και εταιρείες τσαγιού, όπως οι Mariage Frères και οι Dammann Frères, άκμασαν στη Γαλλία από τότε μέχρι και σήμερα. Οι καημένοι οι Άγγλοι, μάλλον, το έμαθαν τελευταίοι και καταϊδρωμένοι! Αλλά τουλάχιστον πήραν τη δόξα!

Σύντομα θα διεξαχθεί έρευνα με τα καλύτερα salon de thé του Παρισιού και μετά τη δοκιμή θα βγουν οι φιναλίστ! Γιατί από τα αριστοκρατικά τζάκια που προερχόμαστε, όσο να πεις, κάτι γνωρίζουμε από καλό τσάι! :-p

All photos by My Parisienne Walkways

The content on this blog is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.